مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلاماللهعلیها ( وقایع کوچه بنی هاشم)
گل یاسی که بر خاشاک هم جود و تفضل داشت به دامانش گل نرگس، گل مریم، توسل داشت همان که سورۀ کوثر به شأن او شده نازل که هنگام نزولش عرش هم حال تغزل داشت دخیل ریشههای چادرش شد پردۀ کعـبه حجر بر استلام سنگ دستاسش تمایل داشت کسی که حوریه از خاک پایش سرمه بردارد به خشت خانۀ او آسمان حسّ تذلل داشت همان بانو که از القاب او "اُمّ ابیها" بود نبوّت در کنار نام او قطعا تکامل داشت همان فانوس که آیات نور از او تلالو کرد همان آئینه که نور علی در او تمثل داشت هجوم آورد ابر تیره بر خورشید عالمتاب میان کوچهای که نور با ظلمت تقابل داشت پر حوریه سهم شعلههای سرخ آتش شد بگو ای عرش که: زهرا در این عالم تنازل داشت میان حادثه مادر زمین خورد و علی افتاد میان شعلهها ای کاش قدری در تحمل داشت کسی جز فضه، ما بین در و دیوار محرم نیست فقط فضه خبر از حال و روز غنچه گل داشت |